تأثیر نوع بسته بندی و پرمنگنات پتاسیم برکیفیت و عمر انبارمانی سه رقم سیب در سردخانه

اتیلن موجب رشد، پیری زودرس و کاهش عمر انبارمانی سیب در مدت زمان نگهداری در انبار می­شود. به منظور حذف اتیلن و افزایش عمر انبارمانی سیب، طرحی با استفاده از آزمایش­های فاکتوریل در پایة کاملاً تصادفی با 3 فاکتور و 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی اجرا شد. عامل اول رقم سیب در سه سطح شامل ارقام گلدن دلیشس، رددلیشس و جاناتان، عامل دوم نوع بسته­بندی در 5 سطح شامل جعبه های چوبی با پوشال های کاغذی، جعبه های پلاستیکی با پوشال­ های کاغذی، جعبه های پلاستیکی با پوشال های کاغذی آغشته به پرمنگنات پتاسیم، جعبه های پلاستیکی با شانه مخصوص میوه و جعبه های پلاستیکی با شانه مخصوص میوه و با توری حاوی پرمنگنات پتاسیم و عامل سوم زمان نگهداری در سردخانه به مدت 5  ماه است. در مدت زمان نگهداری  بریکس، اسیدیته، ph، سفتی بافت و درصد افت وزنی میوه ها هر ماه یک بار تعیین شد.  نتایج تجزیة آماری نشان می­­دهد که اثر رقم، نوع بسته بندی و  زمان نگهداری بر تمام عوامل کیفی تعیین شده معنی دار است. مقایسة میانگین ها حاکی است که بیشترین مقدار سفتی بافت و بریکس به ترتیب مربوط به رقم گلدن و رد و بیشترین مقدار اسیدیته و کمترین مقدار ph مربوط به رقم جاناتان است. در مدت زمان نگهداری نیز مقدار بریکس، ph و افت وزنی افزایش ولی مقدار اسیدیته و سفتی بافت کاهش می­یابد. نتایج حاصل از بسته­بندی نیز نشان می دهد که بیشترین افت وزنی، بیشترین مقدار فساد و کمترین مقدار سفتی بافت مربوط به جعبه های چوبی وکمترین افت وزنی، بیشترین مقدار سفتی بافت مربوط به جعبه های دارای شانه و جاذب اتیلن است. بنابراین استفاده از پرمنگنات پتاسیم از افت وزنی، فساد و کاهش سفتی بافت سیب در مدت زمان نگهداری میوه جلوگیری می کند.